یا حتی وقتی سوار بر اتوبوس

[بازنشر از کانال almblog]

حمل و نقل مسافر بین شهری در آلمان عمدتا به وسیله قطار انجام میشه. بسیار فراگیر، با ظرفیت بالا و کارایی بالا.
ولی چند سالی هست که استفاده از اتوبوس هم داره جا میافته.
برخلاف راه آهن که شرکتی دولتی است، شرکت‌های اتوبوس خصوصی هستند. چند نکته در مورد اتوبوس‌ها بسیار جالبه برای من:

1- این شرکت‌ها دفتر و دستک ندارند، دفتر فروش و ... ندارند. همه کارها اینترنتی انجام می‌شود. بلیط می‌خرید، بعد بارکد را به راننده نشان می‌دهید و سوار می‌شوید. کنسل کردن و پس دادن بلیت و ... همه از طریق اینترنت است.

2- ترمینال، به اون شکلی که در ایران داریم، اینجا نیست. یک محوطه کوچک نزدیک ایستگاه راه آهن هست برای سوار و پیاده کردن مسافران.

3- معمولا مبدا و مقصد اتوبوس‌ها دو شهر دور از هم هست، ولی چند شهر متوسط در طول مسیر را هم شامل می‌شوند. مثلا شما ممکنه بلیط اشتوتگارت-مونیخ را بگیرید در حالی که اتوبوس در اصل بین فرانکفورت-مونیخ حرکت میکنه، شما وسط مسیر سوار میشید.
4- مسافران الزاما در مبدا اصلی سوار نمی‌شند، لذا لازمه که اتوبوس‌ها سر وقت به مقصد های بین راه برسند.

5- در صورت تاخیر، به صورت اتوماتیک به شما پیامکی ارسال میشه و زمان تاخیر اعلام میشه. 

6- داخل اتوبوس امکانات اولیه مثل دستشویی، نوشیدنی و اسنک، حتی برق و اینترنت هم وجود داره.

7- بلیت‌ها هنوز شماره صندلی ندارند، هر جایی خالی بود میشه نشست. معمولا اتوبوس‌ها خلوت‌اند و هر دو صندلی ممکنه به شما برسه.

8- معمولا فقط یک راننده داخل اتوبوس هست، بی شاگرد. اگر مسیر طولانی باشد، راننده در شهری بین راه عوض میشود. یک - تاراننده پیاده میشود، یکی دیگر سوار میشود.

9- تا یک ربع قبل از حرکت میتونید بلیط خود را کنسل کنید، در این صورت اعتباری به حساب شما اضافه می‌شه که میتونید از همان شرکت بلیط دیگری بخرید.