و باز مرگ
پنجشنبه, ۲۸ دی ۱۳۹۶، ۰۳:۲۷ ب.ظ
فرزندم!
مرگ -به باور من- نعمت مغفول خداست. وقتی خدا در مورد نعمتهایش میگوید لَا تُحْصُوهَا، به گمان من میگوید نمی‌توانید برشمرید. یعنی فقط به خاطر تعداد زیاد نعمت‌ها نیست (که در شمار نیاید)، بلکه تاکیدی است بر اینکه حواسمان به برخی نعمت‌ها نیست. احتمالا مرگ یکی از آنهاست.
فکر می‌کنی چه چیزی رنگ نعمت به مرگ می‌زند؟
مرگ ناگزیر است. هیچ کسی را گریز از مرگ نیست. آدمها در هر چیزی که بهره و سهم متفاوت داشته باشند در یک چیز تفاوتی ندارند و آن وقوع مرگ است. و همین است که آن را نعمت شگفت کرده است. حتی اگر کسی زندگی بعد از مرگ را انکار کند، مرگ را نمی‌تواند.
چه چیزی از این آرامش دهنده‌تر است!؟ اینکه در میان این تکاثرها و سبقت‌ها در برساختن دنیا، می‌دانی و می‌بینی که همه ما آدمها آرام آرام به سمت مرگ می‌رویم. جایی که تمام این عناوین و جایگاه‌های پوچ به یک‌باره بی‌ارزش شده و از دست می‌رود.
مرگ -به باور من- نعمت مغفول خداست. وقتی خدا در مورد نعمتهایش میگوید لَا تُحْصُوهَا، به گمان من میگوید نمی‌توانید برشمرید. یعنی فقط به خاطر تعداد زیاد نعمت‌ها نیست (که در شمار نیاید)، بلکه تاکیدی است بر اینکه حواسمان به برخی نعمت‌ها نیست. احتمالا مرگ یکی از آنهاست.
فکر می‌کنی چه چیزی رنگ نعمت به مرگ می‌زند؟
مرگ ناگزیر است. هیچ کسی را گریز از مرگ نیست. آدمها در هر چیزی که بهره و سهم متفاوت داشته باشند در یک چیز تفاوتی ندارند و آن وقوع مرگ است. و همین است که آن را نعمت شگفت کرده است. حتی اگر کسی زندگی بعد از مرگ را انکار کند، مرگ را نمی‌تواند.
چه چیزی از این آرامش دهنده‌تر است!؟ اینکه در میان این تکاثرها و سبقت‌ها در برساختن دنیا، می‌دانی و می‌بینی که همه ما آدمها آرام آرام به سمت مرگ می‌رویم. جایی که تمام این عناوین و جایگاه‌های پوچ به یک‌باره بی‌ارزش شده و از دست می‌رود.
برای یک لحظه دنیای بدون مرگ را تصور کن؛ زندانی ترسناک، دلهره‌آور و بی پایان!
