سندروم عصر یکشنبه

تعطیلات ادارات و شرکت‌ها در آلمان شنبه و یکشنبه است. روز یکشنبه هم تقریبا همه جا از جمله سوپرمارکت‌ها، فروشگاه‌ها و ... بسته اند. تنها استثناءهایی که روز یکشنبه باز هستند رستوران‌ها و قهوه‌خانه‌ها و مغازه‌های پمپ‌بنزین هستند.

لذا معمولا شنبه‌ها خرید‌های زمان‌بر را انجام میدهم. معنایش هم این است که یکشنبه‌ها عملا هیچ کاری نمی‌شود کرد.

بیکاری که به سراغ آدم بیاد، ناخودآگاه ممکن است به سمت «کار» کشیده بشود. همین اولین قدم اشتباه است. کار کردن در غیر از محیط کاری و در ساعتی خارج از محیط کاری اشتباه محض است به نظر من. خود کار که انجام نمی‌شود هیچ، اعصاب و تمرکز آدم نیز به هم می‌ریزد، ناخودآگاه دچار استرس می‌شود.

از یک ساعتی به بعد فقط آرزو میکنم ای کاش دوشنبه بشود که بتوانم فرار کنم به سمت کار. از همه عجیب‌تر اینکه صبح دوشنبه با جان‌کندن از تخت جدا می‌شوم و راهی محل کار می‌شوم مثل بقیه‌ی روزهای کاری.